Jongeren in Nieuw-West

Vrijdag 1 februari 2019, Buurtcafé Casa Sofia, Nieuw-West

Claim op schaarse ruimte

Tweede stadsgesprek in het kader van de Omgevingsvisie gaat over de positie van jongeren in Nieuw-West en hun wensen voor nu en de toekomst. Focus ligt op de thematiek kansen en belemmeringen op ondernemerschap en woningmarkt. Moderator is Saber Benjah.

Ruimtegebruik en betaalbaarheid zijn de spannendste thema’s voor Amsterdam. Met deze stelling opent Wethouder Marieke van Doorninck de bijeenkomst over de toekomst van de stad. De stad groeit en daarmee de druk op de ruimte ook. Steeds meer mensen doen een claim op de schaarse ruimte in de stad. Hier een antwoord op vinden, is een politiek vraagstuk. Daarnaast speelt volgens Van Doorninck de betaalbaarheid van de stad een grote rol in het gesprek over de stad. Woningen en ruimte om te werken en ondernemen worden steeds duurder dankzij de grote aantrekkelijkheid van de stad.

Succes breder delen

Volgens Omgevingsvisiemanager Frank van den Beuken is Amsterdam een voorbeeldstad en één van de meest aantrekkelijke steden ter wereld. Hij ziet onder andere als opgave om het succes van de stad breder te delen. Daarbij moet Amsterdam zichzelf blijven en tegelijkertijd blijven vernieuwen. Hij gaf aan de leukste baan van de wereld te hebben, waarop Mohamed Bourik van het Jongeren Informatie Punt Nieuw-West (JIP) reageerde met: ‘Nee hoor, die heb ik!’

Betaalbare plekken

Als eerste vertelt Karima over haar ervaringen als jonge onderneemster in Amsterdam. Eerst had ze een eigen koffiezaak met werk- en vergaderruimtes in de omgeving van Station Sloterdijk, maar ze zocht met haar man meer gezelligheid. Na een moeilijke zoektocht naar een betaalbare ruimte om hun dromen waar te maken, vonden ze uiteindelijk een plek aan de Postjesweg. Het liefst zou ze boven de zaak willen wonen, om nog meer betrokken bij de zaak en de buurt te zijn. Helaas kregen ze bij de bank maar een heel kleine hypotheek, terwijl zij en haar man ambitieuze ondernemers zijn.

Sociale buurtfunctie

Tussen neus en lippen noemde Karima het Slotervaartziekenhuis als leegstaand pand een grote kans voor meer woon/werkplekken voor ondernemers uit Nieuw-West. ‘De behoefte aan zulke plekken is groot. Een plek waar creativiteit, leefbaarheid en innovatie samenkomen.’ Haar koffiezaak op de Postjesweg heeft een echte, sociale buurtfunctie. ‘Hier komen eenzame mensen, schuiven nieuwsgierige buren aan, en komen de verschillende leeftijden bij elkaar.’ Karima haar droom is dus: meer betaalbare plekken waar jongeren kunnen wonen, met ruimte om te ondernemen.

Gewoon kunnen wonen

Alaa-Eddine werkt bij stichting !WOON en verbindt in zijn werk jongeren met elkaar om samen een sterkere stem te vinden. Jongeren hebben het in Amsterdam moeilijk op de woningmarkt. Alaa-Eddine heeft zo’n 60 jongeren bij elkaar gebracht en gemobiliseerd. Nu proberen ze als collectief aan tafel te komen bij de politiek. Samen agenderen ze de woningnood voor jongeren, en dat begint aardig te lukken. Lang voelden ze zich over het hoofd gezien, maar nu beginnen ze zich meer gehoord te voelen. Hij wees naar het jaartal 2050 dat groot op het whiteboard geschreven stond en zei: ‘In 2050 willen we hier gewoon kunnen wonen.’

‘Ik zie verschillende groepen jongens voetballen naast elkaar, maar niet met elkaar. Dus organiseer ik toernooitjes om te verbinden.’

Negatieve spiraal

Alaa-Eddine vertelde ook over spookjongeren. Jongeren die niet ingeschreven staan en in te veel gevallen in de schulden zitten. Deze jongeren zitten in een negatieve spiraal van problemen. Het is heel moeilijk om daar uit te komen. Het helpt dan niet als bij sommige woningbouwprojecten gevraagd wordt om een motivatiebrief bij het aanmelden voor een woning. Veel jongeren weten niet hoe zo’n brief op te stellen. Zijn vrees voor de toekomst is dat de multiculturele samenleving zo verdwijnt uit Amsterdam.

Perspectief op een betaalbare stad

Leven in onzekerheid

‘Woningen worden te veel uitgedrukt in geld, en niet in hun werkelijke waarde voor mensen.’ In de discussie die volgde, pleitte daarom iemand voor het teruggaan naar de vertrouwde woningbouwvereniging. Ook de persoonlijke ontwikkeling van jongeren staat onder druk door het winstbejag op de woningmarkt, reageert iemand uit de zaal. Een van de aanwezige jongeren verwoordde het zo: ‘Jongeren dwalen, er is geen structuur. We leven te veel in onzekerheid.’

Contact en dialoog

Met blokken en stenen bouw je geen stad, dat snapt iedereen. De vraag is wel: hoe bouw je van onderop een fijne samenleving op? Een idee om jongeren betrokken te houden bij de toekomst van de stad, is door ze te laten zien wat allemaal mogelijk is. Alaa-Edine nam ze daarom mee naar andere steden, daar kregen ze energie van. ‘Het vertrouwens van jongeren is belangrijk. Neem ze mee aan de tekentafel en laat ze meedenken met prioriteiten stellen.’ Ga bijvoorbeeld met jongeren het gesprek aan over nieuwe woonvormen in de nieuwe deeleconomie.

Voor jongeren is 2050 te ver weg. ‘Jongeren willen actie en reactie.’ Een visie op lange termijn is belangrijk, maar tegelijkertijd moet er een soort concreet stappenplan voor op de kortere termijn. Dan werk je ergens naar toe. ‘Gesprekken moeten zichtbaar resultaat hebben voor jongeren, zo direct mogelijk.’

‘Er is niet genoeg ruimte voor jongeren in Nieuw-West om creatief te zijn’

Deelnemers 2^e stadsgesprek

• Marieke van Doorninck (Wethouder Ruimtelijke Ontwikkeling & Duurzaamheid)
• Frank van den Beuken (omgevingsvisiemanager Ruimte & Duurzaamheid, gemeente)
• Mohamed Bourik (Jongeren Informatie Punt Nieuw-West (JIP)
• Karima Ettalhaoui (eigenaar koffiezaak aan de Postjesweg)
• Alaa-Eddine (stichting !WOON)