In gesprek met Astrid Elburg

Astrid Elburg woont sinds 1981 in Amsterdam. Ze is vooral een betrokken burger. Als organisatieadviseur houdt ze zich bezig met HR-innovaties op de arbeidsmarkt. Daarnaast is ze docent aan de VU, waar ze kijkt naar het soort leiderschap wat nodig is voor de 21ste eeuw. De urgente vraagstukken waar we nu voor staan, zoals de krapte op de woningmarkt, de verwijdering tussen arm en rijk, tussen stad en platteland, vraagt van de bewoners en bestuurders van een stad een andere houding. Hoe verhouden we ons tot de ander?

De toekomst is van meerdere generaties

In 2050 zal twee derde van de wereldbevolking in steden leven. Als we ons daarvan bewust zijn, wat zijn onze waarden dan? Wat vinden we belangrijk in onze democratische rechtsstaat? Jonge mensen kunnen vaak nog ongeremd praten over die waarden, omdat ze nog geen belangen vertegenwoordigen. Astrid leert haar studenten om meerdere perspectieven aan te nemen, in plaats van alleen dat wat zij van huis uit mee hebben gekregen. Het is belangrijk dat de jonge generatie de oudere generatie blijft bevragen en dat de oudere generatie blijft luisteren naar de jongeren.

Hervormingen in onderwijs- en organisatiesystemen

Bestuurders, ambtenaren en beleidmakers moeten zich voortdurend blijven opleiden en ontwikkelen om de trends in de samenleving bij te houden. Ook zou er meer kruisbestuiving moeten zijn tussen verschillende disciplines. Zo weten planologen en stedenbouwkundigen veel over de inrichting van de ruimte, maar minder over de mensen die er leven. Er moeten ruimtes worden ontwikkeld waarbij in mensen van verschillende generaties en uit verschillende disciplines met elkaar in gesprek kunnen gaan. Zo kunnen zij elkaars perspectieven proeven en een vertaalslag in hun denken maken. Astrid pleit ervoor om deze ruimtes en gesprekken te integreren in onze onderwijs- en organisatiesystemen.

Inclusief samenwerken

Diversiteit is een feit, inclusiviteit is een keuze. Inclusiviteit gaat over het voordeel willen en kunnen zien van dat wat anders is dan de norm, en ook over het omgaan met de weerstand die dat oproept. We moeten van het one size fits all denken af. Het is belangrijk dat de teams die de stad besturen uit een even diverse samenstelling bestaan als de samenleving die zij vertegenwoordigen. Het is nodig dat er andere mensen op de posities komen dan de mensen die er altijd al zitten. Het gaat niet om het inleveren van macht maar om het mobiliseren van kracht uit de samenleving. Het systeem wordt niet aangevallen, maar moet nodig worden aangevuld. We moeten ons inzetten om de meerstemmigheid van de samenleving te mobiliseren en verschillende soorten kennis op te halen voor een nieuwe visie op de stad. De gemeente werkt nu vaak met sleutelfiguren uit de wijken, maar ook dan zijn er teveel stemmen die niet worden gehoord. Het is van belang dat we bijvoorbeeld ook tante Truus uit de Rivierenbuurt horen, of de dorpsgek waar niemand naar luistert.

Adviezen aan de gemeente

  • Zorg dat de juiste mensen op de juiste posities zitten. En dat zij naast hun nodige vakinhoudelijke kennis het vermogen hebben een breed perspectief aan te nemen.
  • Zorg voor een andere samenstelling van teams binnen de gemeente, die beter de sociale en culturele diversiteit van de stad weergeven.
  • Ambtenaren, beleidsmakers en bestuurders moeten zich blijven ontwikkelen, blijvend nieuwe kennis en vaardigheden opdoen voor hedendaagse stedelijke vraagstukken.
  • Zie de meerstemmigheid van Amsterdam als een kracht en haal nieuwe perspectieven en kennis op in het vormen van beleid. Dat  moet de nieuwe standaard worden voor de samenwerking met de bewoners van Amsterdam.