Tijdlijn

De manier waarop we aan de stad bouwen verandert voortdurend. De geschiedenis van het stadmaken maakt duidelijk dat de huidige werkwijze niet vanzelfsprekend is.

Iedere generatie probeert tegemoet te komen aan de vragen van de samenleving. Daarbij verschuift de verhouding tussen burger, overheid en markt voortdurend. Ook de mate waarin gestuurd wordt of juist veel vrijheid gegeven wordt is steeds anders. Als stad dienen we ons te verhouden tegenover trends en gebeurtenissen waarop we geen invloed hebben. Corona maakt dit weer pijnlijk duidelijk. Soms bewegen we mee, soms zetten we ons schrap en sturen we stevig tegen.

Nieuwe uitdagingen zoals de energietransitie en de oplopende druk op de ruimte vragen uiteraard om nieuwe ruimtelijke oplossingen. Als het gaat om de ordening van de ruimte in de stad bouwen we desondanks voort op in het verleden gemaakte keuzen. Veel van wat is beschreven in het vorige stadsbrede ruimtelijke plan, de Structuurvisie Amsterdam 2040 uit 2011, vormt vertrekpunt voor de omgevingsvisie. Het is vooral in de manier waarop we aan de stad bouwen dat we nieuwe richtingen verkennen. Ook in het verleden was het vooral de manier van werken die het meest radicaal veranderde. Niet zo gek, want de gebouwde stad gaat lang mee, terwijl de samenleving en de manier waarop we gebruik maken van de stad steeds verandert.